Joseph Heller'in "Catch-22" romanında, Clevinger adında bir karakter "Süpermen" adından bahsettiğinde inanamayarak ifade ediyor. Bununla birlikte, Yossarian, karaktere "Supraman" olarak atıfta bulunarak, anlatı boyunca mevcut olan saçmalık ve karışıklık temasını vurgulayarak onu düzeltir. Bu küçük değişim, kitabın gerçek ve saçmalık arasındaki ayrımların genellikle bulanıklaştığı savaş ve toplumun mantıksızlığı hakkındaki daha büyük yorumlarını yansıtıyor. Diyalog ayrıca karakterlerin kendi kimlikleriyle mücadelelerini ve aşırı durumlarda ortaya çıkan çarpık algıları göstermeye hizmet ediyor. Heller bu tür anları sadece askeri bürokrasiyi değil, aynı zamanda bireylerin gezinmesi gereken toplumsal normları da eleştirmek için kullanır. Yanlış iletişimlerinde bulunan mizah, savaşdakilerin yaşamlarına nüfuz eden saçmalıkların altını çiziyor.

Joseph Heller'in "Catch-22" romanında, Clevinger adında bir karakter "Süpermen" adından bahsettiğinde inanamayarak ifade ediyor. Bununla birlikte, Yossarian, karaktere "Supraman" olarak atıfta bulunarak, anlatı boyunca mevcut olan saçmalık ve karışıklık temasını vurgulayarak onu düzeltir. Bu küçük değişim, kitabın gerçek ve saçmalık arasındaki ayrımların genellikle bulanıklaştığı savaş ve toplumun mantıksızlığı hakkındaki daha büyük yorumlarını yansıtıyor.

Diyalog ayrıca karakterlerin kendi kimlikleriyle mücadelelerini ve aşırı durumlarda ortaya çıkan çarpık algıları göstermeye hizmet ediyor. Heller bu tür anları sadece askeri bürokrasiyi değil, aynı zamanda bireylerin gezinmesi gereken toplumsal normları da eleştirmek için kullanır. Yanlış iletişimlerinde bulunan mizah, savaşdakilerin yaşamlarına nüfuz eden saçmalıkların altını çiziyor.