O çılgın piç, kalan tek aklı başında olabilir.
(That crazy bastard may be the only sane one left.)
Joseph Heller'in "Catch-22" nin bu alıntısı, bürokratik saçmalık tarafından dikte edilen bir dünyada delilik temasını vurgular. Karakterleri çevreleyen kaos ve mantıksızlığın ortasında, bir bireyin herkesi atlatan netliğe sahip olabileceğini düşündürmektedir. Bu fikir, geleneksel akıl sağlığı ve delilik algılarına meydan okuyor ve okuyucuları saçma bir ortamda gerçekten akıllı olanı yeniden düşünmeye teşvik ediyor.
İfade, kahramanların insani akıl üzerinde mantıksız kurallara öncelik veren bir sistemde gezintiği romanda yaygın olan ironiyi yansıtır. Heller, bireysel akıl sağlığı ve toplumsal beklentiler arasındaki bir çatışmayı ustaca tasvir eder, bazen, çılgınca görünen şeyin aslında deliye giden bir dünyaya rasyonel bir tepki olabileceğini gösterir. Bu kavram, savaşın karmaşıklıkları ve askerler üzerinde aldığı psikolojik ücretle yankılanıyor.