Joseph Heller'in "Catch-22" de "Catch-22" ifadesi, savaş ve bürokrasinin saçmalıklarını somutlaştıran paradoksal bir kurala atıfta bulunur. Doc Diyeeka karakteri önemini kabul ederek askerlerin karşılaştığı kaçınılmaz bir ikilemi temsil ettiğini öne sürüyor. Bu bağlamda, yakalama, bireyleri umutsuz durumlarda tuzağa düşüren askeri düzenlemelerin çelişkili ve çoğu zaman mantıksız doğasını göstermektedir.
Konuşma, karakterlerin karşılaştığı koşulların saçmalıklarını yansıtır. Bunun "en iyisi" olduğunu kabul etmesi, hayatta kalmanın tek yolunun kıvrımlı kurallarda gezinmek olduğu bu tür durumların kaçınılmazlığını daha fazla vurgulamaktadır. Bu, Heller'in ordudaki sistemik sorunları ve onlardan kaçmaya çalışmanın boşluğunu eleştiriyor.