Bu biraz yakalama, yakalama-22 'diye gözlemledi. `` Bu en iyisi, '' diye kabul etti Doc Dyeeka. Yossarian bunu tüm dönen mantıklılığında açıkça gördü. İyi modern sanat gibi, zarif ve şok edici mükemmel parça çiftleri hakkında eliptik bir hassasiyet vardı ve bazen Yossarian, iyi modern sanattan asla emin olmadığı gibi, onu hiç görmesinden pek emin değildi ...
(That's some catch, that Catch-22,' he observed. 'It's the best there is,' Doc Daneeka agreed. Yossarian saw it clearly in all its spinning reasonableness. There was an elliptical precision about its perfect pairs of parts that was graceful and shocking, like good modern art, and at times Yossarian wasn't quite sure that he saw it at all, just the way he was never quite sure about good modern art…)
"Catch-22" de Yossarian, başlık kavramının paradoksal doğasını tanır ve mantık ve saçmalık karışımını içeren kaçınılmaz bir ikilem olarak anlar. Doc Dicheeka ile konuşurken Yossarian, Catch-22'nin ürkütücü zarafetini düşünüyor ve modern sanata benzetiyor-güzel ama şaşırtıcı. Bu yazışma, askeri bürokrasinin doğasında var olan karmaşıklığı ve boşluğu vurgular ve böyle bir sisteme yakalanan bireylerin karşılaştığı mücadeleler.
Modern sanatın metaforu, Yossarian'ın Catch-22'nin sonuçlarını tam olarak kavrama mücadelesini göstermektedir. Savaş ve otoritenin mantıksızlığını nasıl yakaladığını kabul ederek hem inceliklerini hem de saçmalıklarını algılar. Bu keşif sayesinde Heller, bireyleri tuzağa düşüren toplumsal kuralların kıvrımlı doğasını eleştiriyor ve deneyimlerinin duyarlılığını sorgularken güvencesiz koşullarıyla boğuşuyor.
.