Yossarian, papazın ilk kez ona çılgınca aşık olduğunu gördü.
(The first time Yossarian saw the chaplain he fell madly in love with him.)
Joseph Heller'in "Catch-22" de, kahraman Yossarian, ilk toplantılarında papaz için yoğun bir hayranlık yaşıyor. Bu tepki, Yossarian'ın kaotik ve saçma bir savaş ortamında bağlantı ve anlayış özlemini vurgular. Papaz, Yossarian ve onun askerlerini çevreleyen delilikle keskin bir tezat oluşturan bir şefkat ve ahlak duygusunu somutlaştırır.
Bu sevgi, Yossarian'ın genellikle düzensiz ve düşmanca hisseden bir dünyada teselli arayışını sembolize eder. Heller, bu ilişkiyi savaşın ıssızlığının ortasında inanç ve insan bağlantısı temalarını keşfetmek için kullanıyor ve bu bağların kişisel hayatta kalma ve akıl sağlığı için ne kadar hayati olduğunu vurguluyor. Yossarian’ın Papaz'a olan sevgisi, ezici sıkıntı karşısında daha derin umut ihtiyacını gösterir.