Görünürde tek son Yossarian'ın kendisiydi ve Kıyamet Günü'ne kadar Hastanede kalmış olabilir, o vatansever Teksaslı olmasaydı ve topaklı, rumpleheaded, yıkılmaz gülümsemesi sonsuza dek siyah bir on-gallon şapkasının küstahı gibi yüzünün önünde çatladı.
(The only end in sight was Yossarian's own, and he might have remained in the hospital until doomsday had it not been for that patriotic Texan with his infundibuliform jowls and his lumpy, rumpleheaded, indestructible smile cracked forever across the front of his face like the brim of a black ten-gallon hat.)
(0 Yorumlar)

Joseph Heller'in "Catch-22" de, kahraman Yossarian, savaşın deliliğinden kaçmak isteyen bir saçmalık ve çaresizlik döngüsünde sıkışıp kaldı. Durumu korkunç hale gelir ve öngördüğü tek son kendi ölümüdür. Yossarian'ın hastanede kalış süresi, iç kargaşasını ve savaşın akıl sağlığı üzerindeki etkisinin ağırlığını yansıtan savaşın dehşetinden kaçınma arzusunu sembolize ediyor.

Ancak, hastaneden ayrılma konusundaki isteksizliği, neşeli bir Teksaslı'nın etkisi nedeniyle değişmeye başlar. Bu karakter, ayırt edici özellikleri ve inatçı pozitifliği ile, romanı tanımlayan garip arkadaşlık ve tuhaf etkileşimleri örneklendirir. Yossarian'ı çevreleyen karanlığa rağmen, Teksaslı'nın değişmez gülümsemesi, kaosun ortasında bile, esnekliğin ve hayata tutunma arzusunun bir hatırlatıcısı olarak hizmet eder.

Votes
0
Page views
76
Güncelle
Ocak 27, 2025

Rate the Quote

Yorum ve İnceleme Ekle

Kullanıcı Yorumları

{0} yoruma göre
Yıldız
0
Yıldız
0
Yıldız
0
Yıldız
0
Yıldız
0
Yorum ve İnceleme Ekle
E-postanızı asla başkalarıyla paylaşmayacağız.
Daha Fazlasını Gör »

Popular quotes