Her şeyin iki kez başını salladığını ve yatağına geri döndüğünü gören asker. Yossarian da zayıf bir şekilde başını salladı, yetenekli oda arkadaşını büyük alçakgönüllülük ve hayranlıkla izledi. Bir ustanın huzurunda olduğunu biliyordu. Yetenekli oda arkadaşı açıkçası incelenecek ve taklit edilecek bir kişiydi. Gece boyunca yetenekli oda arkadaşı öldü ve Yossarian onu yeterince takip ettiğine karar verdi.
(The soldier who saw everything twice nodded weakly and sank back on his bed. Yossarian nodded weakly too, eyeing his talented roommate with great humility and admiration. He knew he was in the presence of a master. His talented roommate was obviously a person to be studied and emulated. During the night, his talented roommate died, and Yossarian decided that he had followed him far enough.)
"Catch-22'den" bu pasajda Yossarian, yeteneğini ve dayanıklılığını kabul ederek hayatı derinden deneyimleyen bir askeri gözlemler. Savaşın sert gerçeklerini gören bu asker, Yossaryan'ın hayran olmaya ve öğrenmeye mecbur hissettiği bir bilgelik ve güç figürünü temsil ediyor. Bağlantı, koşullarının zorlanması altında oluşan, çatışma bağlamında arkadaşlık ve hayatta kalmanın temalarını vurgulayan derin bir bağ önermektedir.
Trajik bir şekilde, gece ilerledikçe, yetenekli oda arkadaşı vefat eder ve Yossarian'ın hayatın kısa doğası ve kendi yolculuğu üzerinde düşünmesini ister. Bu an onun için bir dönüm noktası haline gelir ve artık başkalarının yolunu körü körüne takip edemeyeceği farkına yol açar. Bunun yerine, savaşın kaosunda kendi yönünü ortaya çıkarma ihtiyacını kabul ederek kitabın askeri yaşamın saçmalıkları arasında bireysellik keşfetmesini vurguluyor.