Teksaslı, koğuştaki herkesin mutlu olmasını istedi ama Yossarian ve Dunbar. Gerçekten çok hastaydı.
(The Texan wanted everybody in the ward to be happy but Yossarian and Dunbar. He was really very sick.)
Joseph Heller'in "Catch-22" deki Teksaslı, Yossarian ve Dunbar dışında koğuştaki herkese mutluluk getirmek isteyen biri olarak tasvir ediliyor. Niyetleri idealizmi ile hikayedeki karakterlerin sorunlu gerçekliği arasındaki bir kontrastı vurgular. Teksaslı'nın nihai hedefi, insan doğasının önemli bir yönünü gösteren neşeli bir atmosfer yaratmaktır: bağlantı özlemi ve başkalarının refahı.
Bununla birlikte, anlatı, Teksaslı'nın iyimserliğinin kendi şiddetli hastalığı tarafından gölgede kaldığını ortaya koyuyor. Bu yan yana, mutluluk arayışının korkunç koşullar karşısında genellikle boşuna olabileceği romanda yaygın olan saçmalıkları göstermektedir. Karakteri, başkalarını yükseltme arzusunun bile derin kişisel acılardan kaynaklanabileceği savaş zamanı deneyimlerinin karmaşıklıklarını hatırlatıyor.