Zaman geldi, pençeler geçti. Yaşlı bir baykuş dinleniyor, bir kalıp döküldü. Kalp, taş ve zihin için bir savaş. Benimkinden daha ölümcül, kullandıkları silahlar. Ama lekelerle, bir zihin, bir ruh unhinges ve sonra bir taşlık depremleri ve çırpınır. Sıkıntılar, neden dağılıyor. Kalp, bir baykuş büyür, bir baykuş parçalanır. Ancak bu altı baykuş güçlü ve cesurdur ve hikayeleri yoktur. henüz söylendi.
(The time has come,The claws are passed.An old owl rests,A die's been cast.It is a war for heart, Gizzard and mind.The weapons they wield, More deadly than mine.A blade draws blood, a fire burns.But with the flecks, a mind unlearns.A soul unhinges,And then a gizzard quakes and cringes.Senses dull,Reason scatters.The heart grows numb,An owl shatters.But these six owls are strong and bold,And their story has not yet been told.)
Şiir, kalbin, zihin ve ruh gibi çeşitli yönleri temsil eden baykuşların metaforu aracılığıyla tasvir edilen önemli bir çatışmayı yansıtır. Savaş görüntüleri, duygusal ve psikolojik kargaşayı içeren fiziksel şiddeti aşan bir savaş öneriyor. Bıçaklar ve ateş gibi aletlerden bahsedilmesi, çatışmanın ciddiyetine işaret eder, duyular donuk ve aklın savaş sıcaklığında dağıldığı için kişinin özünü kaybetme riskini vurgular.
Sunulan zorluklara rağmen, şiir esneklik ve umut notuyla sonuçlanır. Altı baykuş gücü ve yenilenme potansiyelini sembolize eder, bu da kargaşaya rağmen hikayelerinin hala ortaya çıktığını gösterir. Bu, ne olacağına dair bir beklenti duygusu ve savaşın göz korkutucu olsa da henüz bitmediğini kabul ediyor. Anlatı, sıkıntının ortasında ruhun dayanıklılığından bahsediyor ve kolektifin karşılaşma denemelerinde gücünü ima ediyor.