Garson, sonunda hayattaki yerini bulan çok eski bir fahişenin görünüşüne sahipti
(The waitress had the appearance of a very old hooker who had finally found her place in life)
Hunter S. Thompson'un "Las Vegas'ta Korku ve Nefret" de, yazar ona tecrübeli bir fahişeyi hatırlatan bir garsonu tanımlamak için canlı görüntüler kullanıyor. Bu karakterizasyon, mücadele ve zor deneyimlerle dolu bir yaşam önerir, ancak varlığının karmaşıklığını vurgulayarak bir kabul ve aidiyet duygusu verir.
Alıntı, Thompson'ın eşsiz kara mizahını karşılaştığı karakterlerin ham bir tasviriyle karıştırma tarzını vurguluyor. Bu tasvir sayesinde, hem saçaklardaki yaşamın kumunu hem de kimliğini ve amacını bulmada esneklik duygusunu yansıtan bir anı yakalar.