Alıntı, Washington'daki politikacıların bütünlüğü ile hayal kırıklığını yansıtır ve dürüstlüğün iktidarda olanlar arasında nadir hale geldiğini düşündürmektedir. Birçok siyasi figürün egolarını gerçek inançları konusunda önceliklendirdiğini ve gerçek liderlik eksikliğine yol açtığını vurgulamaktadır.
Yazar ayrıca seçmenlere parmaklarını işaret ederek ortaya çıkan adayların kalitesinin sorumluluğunu paylaştıklarını ima ediyor. Seçmenler, daha iyi hesap verebilirlik ve standartlarda ısrar etmeyerek, yanlışlıkla tüm taraflardaki siyasi temsilde sıradanlık döngüsüne katkıda bulunur.