Bir katliam hakkında söyleyecek akıllı bir şey yok. Herkesin ölmesi, asla bir şey söylememesi veya bir daha asla bir şey istememesi gerekiyor. Bir katliamdan sonra her şeyin çok sessiz olması gerekiyordu ve kuşlar hariç her zaman öyle. Ve kuşlar ne diyor? Bir katliam hakkında söylenecek her şey, poo-tee-weet gibi şeyler?
(There is nothing intelligent to say about a massacre. Everybody is supposed to be dead, to never say anything or want anything ever again. Everything is supposed to be very quiet after a massacre, and it always is, except for the birds. And what do the birds say? All there is to say about a massacre, things like, Poo-tee-weet?)
"Slaughterhouse-Five", Kurt Vonnegut Jr., bir katliamı takip eden derin sessizliğe yansır, ölenlerin seslerini ve arzularını susturduğunu vurgular. Sonrasının, kayıp ve trajedinin ağırlığını temsil eden yaygın bir sessizlik ile doldurulması bekleniyor. Bununla birlikte, bu durgunluğa rağmen, doğa devam eder, kuşlar insan acılarıyla keskin bir tezat oluşturur.
Alıntı, bu tür olayların dehşetini ifade etmeye çalışmanın boşluğunu kapsar, bu da derin trajedinin bizi suskun bıraktığını gösterir. “Poo-tee-weet” ifadesi, yıkım ortasında yaşamın basit ve bazen saçma kalıcılığını sembolize eder, insanlığın anlam bulmak için mücadele ederken, doğanın ilgisizliğinin devam ettiğini gösterir.