Donald Miller'ın "Blue Like Jazz" adlı kitabında, evrenin güzelliğini yansıtıyor ve bir milyar yıldızın birlikte nasıl parladığını vurguluyor ve daha yüksek bir gücün işte olduğunu gösteriyor. Bu görüntüler, kozmosta, bilgili bir Tanrı'nın hepsinin arkasında olduğu inancının altını çizen bir düzen ve amaç duygusu uyandırır. Böyle bir perspektif, okuyucuları doğal dünyada bulunan tanrısallığı ve içinde bulunabilecek uyumu düşünmeye davet eder.

Miller'ın alıntısı, evren için derin bir takdiri kapsar, kaosun ortasında bile istikrarlı bir el rehberlik yarattığını öne sürer. Bu kavram, bireylere kendi yaşamlarında barış ve anlam bulmaları için ilham verebilir ve ilahi niyetle dokunan daha büyük bir goblenin parçası olduklarını kabul eder. Varlığın önemine bir merak ve inanç duygusunu teşvik eder.