Acı olmadan sevinç olmaz, yağmur olmadan güneş olmaz. Bu kafiyeyi bilerek yapmadım, söz veriyorum!
(There's no joy without pain and there's no sunshine without rain. I didn't make that rhyme on purpose, I promise!)
Bu alıntı bize acı ve zorlukların doğası gereği mutluluk ve büyümeyle bağlantılı olduğunu hatırlatır. Bazen zorluk yaşamadan mükemmeli dileyebiliriz ama zorluk yaşamadan güzel günlerin kıymetini tam olarak anlayamayabiliriz. Yaşam dengesinin bir parçası olarak hem neşeyi hem de acıyı kucaklamak, dayanıklılık ve şükran geliştirmemizi sağlar. Kafiyenin şakacı bir şekilde kabul edilmesi, neşeli bir ton katıyor ve hayatın kaçınılmaz iniş ve çıkışlarına da mizah ve kabulle yaklaşılabileceğini gösteriyor.
