Joseph Heller'in "Catch-22" nin alıntısı kitabın merkezi bir temasını yansıtıyor: bürokratik düşüncenin saçmalık ve iktidardaki kişilerin kibirleri. Bazı bireylerin üstün zekaya sahip olduklarına inandıklarını, başkalarını daha az yetkin olarak algıladıklarını düşündürmektedir. Bu zihniyet, otorite ile kararlarından etkilenen insanlar arasında bir kopukluk teşvik ederek askeri ve kurumsal mantık eleştirisini vurguluyor.

İfade, akıl yürütmeye uygunluğa değer veren bir sisteme yakalanan karakterlerin yaşadığı hayal kırıklığını kapsar. Kendilerini yanılmaz olarak görenlerle akıl yürütmeye çalışırken boşluk duygusu, romanın saçma bir dünyada dolaşan bireylerin karşılaştığı paradoksları ve zorlukları keşfetmesini vurgular.