... Hayatının her günü birini düşünmek ... Ah evet, kendi kendine dedi. Oh evet, yaparsın. Birini düşünüyorsun. Dünyasını dolduruyor. O tamamen seninle ilgili, bir varlık ve sen onun hakkında düşünüyorsun; Yardım edemezsin, çünkü o her zaman orada, düşüncelerinizde. Ama bilirsiniz, elbette, onu düşünürken seni düşünmüyor. Bununla ilgili en zor şey bu. Bu kadar çok, çok zorlaştıran şey bu. O kadar zor ki bazen orada oturuyorsun ve sefaletin senin üzerinde yıkamasına izin veriyorsunuz; sefalet, boşluk.
(...thinking about somebody every day of his life... oh yes, he said to himself. Oh yes, you do. You think about somebody. He fills your world. He is all about you, a presence, and you think about him; you can't help it, because he's always there, in your thoughts. But you know, of course, that all the while you're thinking about him, he's not thinking about you. That's the hardest thing about it. That's what makes it so very, very hard to bear. So hard that sometimes you just sit there and let the misery wash over you; the misery, the emptiness.)
Pasaj, geri çekilmeyen sevginin derin duygusal kargaşasını yansıtır. Kahraman, her gün aklını işgal eden başka bir kişinin düşüncelerinde emilir. Bu sürekli varlık, özlem ve bağlılığa bağlı duyguların karmaşıklığını göstererek hem rahatlık hem de acı getirir. Bu kişinin düşünceleri tarafından tüketilirken, bireyin kendilerine yönelik aynı duyguları veya düşünceleri paylaşmadığı gerçeğini kabul ediyorlar.
Bu acı verici farkındalık derin bir yalnızlık ve umutsuzluk duygusu yaratır. Karakter, ezici sefalet anlarına yol açabilecek derin bir boşluk hissediyor. Bu duygusal mücadele, kayıtsız olan birini sevmenin zorluklarını vurgular, karakteri yerine getirilmemiş arzular ve durumlarının gerçekliği ile boğuşmaya bırakır. Bu tür yansımalar, duygusal olarak uzak olan biri için özlemin ağrısını yaşayan herkesle yankılanır.