Tita hızla uzaklaştı ve John'u tamamen şaşırttı. O da öyleydi, ama Roberto'yu kollarında hissettiğinde hemen iyileşti. O çocuğu yakınlaştırabildiği sürece kaderini ne önemsiyordu, kimseden daha fazla kimdi?
(Tita quickly walked away, leaving John completely bewildered. She was too, but she recovered immediately when she felt Roberto in her arms. What did he care about his destiny as long as he could have that child close, who was more his than anyone else's?)
Tita, karışıklık durumunda kalan John'u aniden terk etti. Benzer şekilde şaşkın hissetmesine rağmen, Roberto'yu kollarında tuttuğunda duyguları değişti. O anda, çocukla bağlantı, kaderi veya John ile olan ilişkisi ile ilgili endişeleri gölgede bıraktı.
Roberto ile olan bu derin bağ, Tita’nın önceliklerini yeniden tanımlamış gibi görünüyordu, bu da onu yakınlaştırmanın onu bekleyen herhangi bir kaderden çok daha önemli olduğunu hissettirdi. Çocuğunun yakın varlığı ona hayatındaki anne sevgisinin gücünü vurgulayarak bir amaç duygusu verdi.