Alıntı, kültürler ve kurumlar hakkındaki anlayışımızda alçakgönüllülük ve perspektifin önemini vurgulamaktadır. İnançlarımızın ve bölümlerimizin geçici doğasını tanıymanın ortak insanlık için daha fazla takdir sağlayabileceğini düşündürmektedir. Bireyler ve toplumlar “büyüklüğe kadar keserek”, genellikle üstünlük iddialarına eşlik eden kibirle yüzleşebilir.

Bunu yaparken, hiçbir kültür veya inanç sisteminin doğal olarak bir diğerinden üstün olmadığını kabul ediyoruz. Bu yansıma, farklı gruplar arasında daha derin birlik ve şefkat teşvik ederek algılanan farklılıklarımızdan kaynaklanan çatışmaları azaltmaya yardımcı olur. Nihayetinde, bir arada yaşama daha kapsayıcı ve uyumlu bir yaklaşım savunuyor.