"Catch-22" de Albay Korn, sorgulamanın cesaretini kırdığı bir kültür kurar ve sadece soruşturmadan kaçınanların bulunduğu bir senaryoya yol açar. Bu ortam içi boş bir söylem yaratır, oturumları etkisiz hale getirir ve sonunda onları tamamen durdurmaya yönlendirir. İronik şu ki, sorgulamayı hariç tutarak, gerçek eğitim ve anlayış fırsatının yok edilmesi.
Bu durum, daha geniş bir güç dinamikleri ve uygunluk eleştirisini vurgulamaktadır. Clevinger, Albay Korn ve Onbaşı arasındaki anlaşma, otoriteyi sorgulamayan veya bilgi almayan bireylerle etkileşime girmenin gereksiz olduğu konusunda rahatsız edici bir fikir birliğini yansıtıyor. Bu, örgütler veya toplumlar içindeki gönül rahatlığının ve eleştirel düşüncelerin kaybının altını çizmektedir.