Birisi bir kez bir şeyler yapmak zorunda kaldı. Her kurban suçludur ve her suçlu kurban da bir kurbandır, ancak bir gün birisi, er ya da geç onları tehlikeye atan bu berbat kalıtsal alışkanlık zincirini kırmalıdır.
(Someone had to do something once. Every victim is guilty, and every guilty victim is also a victim, but one day someone should break this lousy chain of inherited habits, which sooner or later puts them in danger.)
Joseph Heller'in "Catch-22" de anlatı, suçluluk ve mağduriyetin karmaşıklıklarını araştırıyor ve her iki kavramın da ahlaki yargıları karmaşıklaştıracak şekilde iç içe geçtiğini öne sürüyor. Alıntı, kurbanların suçu da paylaşabileceği ve masumiyet ve suçluluk arasında bulanık bir ayrım yaratabilecekleri döngüsel bir modeli vurgulamaktadır. Bu fikir, okuyucuları önceden tasarlanmış suçluluk kavramlarını yeniden düşünmeye zorlar ve trajik koşullarda kişisel hesap verebilirlik hakkında sorular ortaya çıkarır.
Dahası, alıntıdaki harekete geçme çağrısı, bireyleri tehlikeye atan zararlı kalıtsal davranışlardan kurtulmak için değişim ihtiyacını vurgular. Heller, bu döngülerle yüzleşmenin aciliyetine işaret ederek toplumsal normlara meydan okumak için bilinçli bir çaba çağırıyor. "Birisi bir zamanlar bir şeyler yapmak zorunda" fikri, statükoyu kırmak için bir sorumluluk duygusuna ilham veriyor ve sonuçta daha adil ve umutlu bir geleceği hedefliyor.