Şiddet, sadece toplum içindeki karanlığı yoğunlaştırmaya hizmet eden bir nefret döngüsünü sürdürür. Bu karanlık, yıldızsız bir geceye kıyasla, saldırganlık eylemlerinin bir çözüm sağlayamadığını veya yolumuzu aydınlatmadığını gösteriyor. Martin Luther King, Jr. gerçek değişimin şiddet veya nefretten kaynaklanamayacağını vurgular; Bunun yerine, farklı bir yaklaşım gerektirir.

King’in mesajı, sıkıntıyı aşmak için araçlar olarak sevginin ve ışığın dönüştürücü gücünü savunur. Bu bağlamda, aşk, misilleme eylemlerinden ziyade şefkatli yanıtlara duyulan ihtiyacı vurgulayarak nefret için panzehir olarak duruyor. Luanne Rice'ın "Me Dans" ında vurgulandığı gibi, bu felsefeyi kucaklamak bizi daha huzurlu bir varoluşa yönlendirebilir ve bireyler arasında daha derin bir anlayışı teşvik edebilir.