Kemanlar şarkı söyledi, pirinç kaldı, bassoons, kendilerinin bir Richter ölçeğine göre gürlendiğini hissetti. Charlie
(Violins sang, brass crowed, while bassoons, she felt, rumbled according to a Richter scale all of their own. Charlie)
Alexander McCall Smith'in "Roman Mutluluğu Alışkanlıkları" nda Charlie, farklı enstrümanların farklı duygusal tepkiler uyandırdığı canlı bir müzikal manzara yaşıyor. Kemanlar melodik bir uyum yaratırken, pirinç aletler muzaffer bir ton ekler. Bu zengin düzenleme, etrafındaki dünyanın duyguları ve algıları için bir zemin sağlar.
Charlie, özellikle Bassoons'un derin sesini not eder ve onları kendi benzersiz bir ölçeğinde çalışıyormuş gibi güçlü ve rezonans olarak tanımlar. Bu görüntüler müzikal ifadelerin yelpazesini vurgular ve her enstrümanın genel deneyime benzersiz bir şekilde katkıda bulunduğunu, insan duygularının ve deneyimlerinin karmaşıklıklarını yansıtır.