Joseph Heller'in "Catch-22" nin alıntısı, daha tehlikeli görevler uçmaktan kaçınmak için bir pilotun çılgınca kabul edilmesi gereken askeri mantığın saçmalıklarını vurgular. Bu paradoks, akıl sağlığının doğası ve savaş zamanı durumlarındaki baskılar hakkında sorular ortaya çıkarır. Tehlikeli uçuşlara katılmayı bırakma arzusunun, sadece gerçekten deli olanların bu tür koşullardan kaçmak isteyeceği inancının aksine, yaşanan korku ve travmaya rasyonel bir yanıt olduğunu göstermektedir.

Bu içgörü, karakterlerin akıl sağlığını ve refahlarını baltalayan bürokratik bir sistemde sıkıştığı romanın daha derin temalarını göstermektedir. Durumun ironisi, kişisel güvenlik arzusu ile görev talepleri arasındaki çatışmaları yansıtır ve bireylerin savaşın mantıksız ve genellikle acımasız gerçeklerinde gezinirken karşılaştıkları mücadeleleri vurgular. Heller'in çalışmaları sadece askeri politikaları değil, bireyleri deliliğin eşiğine getirebilecek daha geniş toplumsal beklentileri de eleştiriyor.