On gün önce hastaneden yeni çıktın, "Milo ona yeniden hatırlattı." Her sevmediğin bir şey olduğunda hastaneye koşmaya devam edemezsin. Hayır, yapılacak en iyi şey görevleri uçurmak. Bu bizim görevimiz.
(You just came out of the hospital ten days ago," Milo reminded him reprovingly. "You can't keep running into the hospital every time something happens you don't like. No, the best thing to do is fly the missions. It's our duty.)
Joseph Heller'in "Catch-22" de Milo adlı bir karakter, yakın zamanda yapılan bir taburculuktan sonra yoldaşın sık hastane ziyaretleri hakkında endişelerini dile getiriyor. Zorluklar ortaya çıktığında hastaneye sığınmamanın önemini vurgular ve doğrudan sorumluluklarla karşılaşmanın gerekliliğini vurgular. Milo, en iyi hareket tarzının görevlerine tam olarak dahil olmak olduğuna inanıyor, bu da sıkıntı içinde bir görev ve esneklik duygusu öneriyor.
Bu değişim, karakterlerin savaş saçmalıkları ve görev baskılarıyla uğraştığı romanın merkezi bir temasını yansıtıyor. Milo'nun hatırlatıcısı, kaçış eleştirisi ve karşılaştıkları sert gerçeklerle yüzleşmek için bir çağrı olarak hizmet ediyor. Bu diyalog sayesinde Heller, cesaretin karmaşıklıklarını ve savaş zamanındaki bireylere verilen beklentileri araştırıyor.