Joseph Heller'in "Catch-22" de anlatı, insan davranışının ve toplumsal normların karmaşıklıklarını araştırıyor. Karakterler genellikle savaşın saçmalıklarında gezinir, güven veya kibir yansıtarak utançlarıyla nasıl başa çıktıklarını sergiler. Bu paradoks, gurur ve kırılganlığın doğası hakkında eleştirel bir yorum vurgular, bu da insanların bazen güvensizliklerini bravado ile maskelediklerini gösterir.
Alıntı, bu fikri canlı bir şekilde göstermektedir, bu da aşırı bir gurur gösterisinin bir savunma mekanizması olarak hizmet edebileceğini ima eder. Kaotik koşullar karşısında insan doğasının saçmalıklarına işaret ederek utanmamız gereken şeyleri kutlama ironik eğilimi yansıtır. Bu dinamik, kişisel bütünlük ile toplumsal beklentilere uymanın saçmalıkları arasındaki mücadeleyi kapsayan romanda merkezi bir tema görevi görür.