Joseph Heller'in "Catch-22" nin alıntısı, iki kişinin ahlaki sıralaması arasındaki kontrastı vurgular. Bir karakter akıllı ve güçlü ahlaklara sahip, cesur bir duruşa sahip, diğeri de zeki olmasına rağmen ahlaki bütünlükten yoksundur. İkinci karakter kendi eksikliklerini kabul ettiği ve birincisinin cesaretine hayran kaldığı için bu dinamik ilginç bir gerilim yaratır.
Bu yan yana, bireylerin benzer zekaya nasıl sahip olabileceğini, ancak karakter açısından önemli ölçüde ayrıldığını gösteren etik ve korkaklık temalarını vurgular. Ahlaki açıdan sorgulanabilir karakter tarafından ifade edilen takdir, cesaretin tanındığını gösterir, bu da ahlakın değerini anlamanın kendilerini somutlaştırmayanlardan bile ortaya çıkabileceğini düşündürmektedir.