Bizi bir Engizisyoncu ile tehdit eden sendin," diye hatırlattı Piskopos ona. Bir gülümsemeyle. Konuşmacının gülümsemesi de bir o kadar soğuktu. "Ve insanlara benim Şeytan olduğumu ve benimle konuşmamaları gerektiğini söyleyen de sensin.
(You were the one who threatened us with an Inquisitor," the Bishop reminded him. With a smile.The Speaker's smile was just as chilly. "And you're the one who told the people I was Satan and they shouldn't talk to me.)
Piskopos ve Meclis Başkanı arasındaki konuşma, toplum içindeki çatışan rollerinden kaynaklanan bir gerilimi ortaya koyuyor. Piskopos, söz konusu güç dinamiklerini vurgulayarak, Konuşmacıyı bir Engizisyoncuyla ilgili tehditlerle suçluyor. Piskoposun hatırlatması, kendi konumunu nasıl otorite sahibi biri olarak gördüğünün altını çizmeye hizmet ediyor, ancak yine de onu huzursuz bir duruma düşürüyor.
Yanıt olarak, Konuşmacı'nın soğuk gülümsemesi, Piskopos'un kendisini kötü niyetli bir figür olarak gösteren eylemlerine dair farkındalığını vurguluyor. Bu fikir alışverişi, ilişkilerinin karmaşıklığını ve farklı bakış açılarından kaynaklanan yanlış anlamaları, her birinin toplumun ahlaki ortamında kendi davranışlarında haklı olduğunu düşünüyor.
