Ahlaki güzellik kavramı, potansiyel olarak ilahi olanı daha derin bir anlayış sunan önemli ve farklı bir güzellik biçimi olarak sunulmaktadır. Bu bakış açısı, Tanrı'nın geleneksel dini bağlamları aşan, sanat, müzik ve maneviyat arasında bir bağlantı anlamına gelen deneyimler ve ifadelerle ortaya çıkabileceğini düşündürmektedir.
Bu fikir sadece düşündürücü değil, aynı zamanda günlük yaşamda kutsal veya kutsal olanı nasıl algılayabileceğini de yeniden şekillendirir. Bir performans, görsel bir sanat eseri veya bir kişinin cazibesi olsun, güzellik anlarının, laik ortamlarda bile ilahi olanı deneyimlemek için ağ geçitleri olarak hizmet edebileceğini gösterir.