Üzgünüm, "dedi Leon." İki arkadaşını sevdiğini ve onları özlediğini görebiliyorum ve belki de gökyüzünde bir yerde uçuyorlar, buraya ve orada sıkıştırıyorlar ve ruhlar ve mutlu. Ama sen ve ben ve üç milyar insan değil, ve burada değişene kadar yeterli olmayacak, Phil; yeterli değil. Yüce Cennetteki Baba'ya rağmen. Burada bizim için bir şeyler yapmak zorunda ve gerçek bu. Eğer gerçeğe inanıyorsanız-iyi, Phil, gerçek bu. Sert, hoş olmayan gerçek.
(I'm sorry," Leon said. "I can see you loved your two friends and you miss them, and maybe they're flying around somewhere in the sky, zipping here and there and being spirits and happy. But you and I and three billion other people are not, and until it changes here it won't be enough, Phil; not enough. Despite the supreme heavenly father. He has to do something for us here, and that's the truth. If you believe in the truth--well, Phil, that's the truth. The harsh, unpleasant truth.)
"Radyo Ücretsiz Albemuth" da Leon, Phil'in kaybını anlayarak arkadaşlarına gerçekten önem verdiğini kabul eder. Bununla birlikte, öbür dünyadaki ebedi mutluluklarının kavramına rağmen, mevcut dünyada karşılaşılan mücadeleleri değiştirmek için hiçbir şey yapmadığını vurgulamaktadır. Leon'un sözleri, inanç ve manevi inançların yaşamın yaşadığı zorlukları hafifletmediği ve gerçekliklerinde somut bir değişime ihtiyaç duyduğunu gösteren bir hayal kırıklığı duygusu taşıyor.
Bu konuşma, Philip K. Dick'in çalışmasında çok önemli bir temayı vurgular: daha yüksek bir güce olan inanç ve yaşamın sert gerçekleri arasındaki gerilim. Leon'un bakış açısı Phil'in idealist görüşlerine meydan okuyor ve sadece inancın sorunlarını çözmek için yetersiz olduğu rahatsız edici gerçekle yüzleşiyor. Rahatlatıcı inançlardan ziyade hakikat üzerindeki ısrar, anlatı boyunca yankılanan daha derin varoluşsal bir sorgulamayı yansıtır.