ის ერთხელ მეუბნება, გულწრფელად: -ამ სამყაროში ყველაზე მნიშვნელოვანი რამ არის ჭეშმარიტების ცოდნა ... და ნდობით და მწუხარებით ერთად: სიმართლე და არაფერი, გარდა სიმართლე ...
(He tells me once, honestly: -The most important thing in this world is to know the truth ... And mumbling with confidence and sorrow together: The truth and nothing but the truth ...)
პერსონაჟი ასახავს ჭეშმარიტების ღრმა მნიშვნელობას ცხოვრებაში. იგი ხაზს უსვამს იმას, რომ ჭეშმარიტების გაგება და აღიარება უმთავრესია, რაც ხაზს უსვამს მის მნიშვნელობას, უპირველეს ყოვლისა. ეს რეალიზაცია, როგორც ჩანს, ნდობისა და მწუხარების შეხებით გამოირჩევა, რაც უფრო ღრმა ინფორმირებას მიგვითითებს სირთულეებისა და ბრძოლების შესახებ, რომლებიც ჭეშმარიტების მოსაძებნად მოდის.
ეს შინაგანი კონფლიქტი ნდობასა და მწუხარებას შორის გულისხმობს, რომ მიუხედავად იმისა, რომ სიმართლე აუცილებელია, მისი დევნა შეიძლება რთული მოგზაურობა იყოს. აქცენტი "ჭეშმარიტებაზე და ჭეშმარიტების გარდა არაფერი" მიუთითებს სამყაროში ავთენტურობის სურვილზე, რომელიც მას ხშირად აკვირდება და მკითხველს მოუწოდებს იფიქრონ ჭეშმარიტების ბუნება საკუთარ ცხოვრებაში.
