მე მას ვეუბნებოდი: არასოდეს მოიპაროთ არაფერი ადამიანს ჭამა სჭირდება
(I used to tell him: Never steal anything A person needs it to eat)
გაბრიელ გარსია მარკესის წიგნში "დიდი დედის დაკრძალვა", თვალსაჩინო თემა ტრიალებს ზნეობისა და აუცილებლობის გარშემო. ციტატა, "მე მას ვეუბნებოდი: არასოდეს მოიპაროთ რამე, ადამიანს ეს ჭამა სჭირდება", ხაზს უსვამს დაძაბულობას ეთიკურ პრინციპებსა და ადამიანის გადარჩენას შორის. ეს ასახავს იმ ბრძოლების ღრმა გაგებას, რომელთა წინაშეც პირები არიან, ვარაუდობენ, რომ ზოგჯერ სასოწარკვეთილმა გარემოებებმა შეიძლება აიძულოს ისინი იმ მოქმედებებამდე, რომელსაც სხვაგვარად აარიდებდნენ თავს, მაგალითად, ქურდობა. ეს პერსპექტივა აყენებს ზნეობრივი განსჯის აბსოლუტურ ბუნებას, რაც იმაზე მიუთითებს, რომ მოქმედებების მოტივაცია შეიძლება იყოს რთული და ნიუანსირებული. ციტატა ემსახურება პირად არჩევანსა და სოციალურ პირობებს შორის ურთიერთკავშირის შეხსენებას, რაც ასახავს, თუ როგორ უნდა აცნობოს თანაგრძნობა ჩვენს შეხედულებებს სწორ და არასწორად, განსაკუთრებით საჭიროების დროს.
მე მას ვეუბნებოდი: არასოდეს მოიპაროთ არაფერი, ადამიანს ჭამა სჭირდება - წიგნი: დიდი დედის დაკრძალვა - ავტორი: გაბრიელ გარსია მარკესი