ფანატიზმის კარგი სამუშაო დეფინიცია არის ის, რომ თქვენ იმდენად ხართ დარწმუნებული თქვენს შეხედულებებსა და პოლიტიკაში, რომ დარწმუნებული ხართ, რომ ვინც მათ ეწინააღმდეგება, ან სულელი და მოტყუებული უნდა იყოს, ან რაიმე ფარული მოტივი ჰქონდეს. დღეს ჩვენ ვართ ერი, სადაც საზოგადოების თვალში თითქმის ყველა ავლენს ფანატიზმს ყოველი გამოთქმით.
(A good working definition of fanaticism is that you are so convinced of your views and policies that you are sure that anyone who opposed them must be either stupid and decieved or have some ulterior motive. We are today a nation where almost everyone in the public eye displays fanaticism with every utterance.)
ფანატიზმი შეიძლება განისაზღვროს, როგორც რწმენის უკიდურესი რწმენა, რაც იწვევს ვარაუდს, რომ ისინი, ვინც არ ეთანხმებიან, ან სულელები არიან, ან აქვთ ფარული დღის წესრიგი. ეს აზროვნება ქმნის პოლარიზებულ გარემოს, სადაც განსხვავებული მოსაზრებები არა მხოლოდ ეჭვქვეშ დგება, არამედ უარყოფილია, როგორც არსებითად ხარვეზები. ასეთი პერსპექტივა აქვეითებს აზრობრივ დისკურსს და ართულებს სოციალურ ურთიერთქმედებებს.
თანამედროვე კონტექსტში, ფანატიზმის ეს თვისება გავრცელებულია საზოგადოების თვალში, რაც ხაზგასმულია ორსონ სკოტ კარდმა თავის წიგნში „იმპერია“. საზოგადო მოღვაწეები ხშირად გამოხატავენ ხისტ შეხედულებებს, ხელს უწყობენ ატმოსფეროს, სადაც დიალოგი დაყოფით იცვლება. ეს ცვლილება ავიწროებს მისაღები დისკურსის სპექტრს და ხელს უწყობს შეუწყნარებლობის კულტურას ალტერნატიული შეხედულებების მიმართ.
