ფილიპას პერსის "ტომის შუაღამის ბაღში", ბავშვობაში მარტოობის თემაა შესწავლილი, რაც იმაზე მიგვითითებს, რომ მარტო ყოფნის ადრეულ ჩვევებს მნიშვნელოვნად აისახება ადამიანის ცხოვრებაზე. პერსი მიუთითებს იმაზე, რომ თუ ბავშვი მარტოობისადმი სიყვარულს ავითარებს, ეს შეიძლება გახდეს მათი ბუნების მუდმივი ნაწილი, აყალიბებს მათ პიროვნებას და ურთიერთობებს, რადგან ისინი იზრდებიან.
ეს კონცეფცია ხაზს უსვამს ადრეული გამოცდილების ხანგრძლივ გავლენას ბავშვის განვითარებაზე. ციტატა ასახავს იმ აზრს, რომ მათ, ვინც ფორმატულ წლებში მარტოობაში კომფორტს პოულობს, შეიძლება ამ თვისებას მოზრდილ ასაკში გადაიტანონ, რაც ხაზს უსვამს, თუ როგორ შეიძლება ადრეულმა გარემოში და ჩვევებმა შექმნას მომავალი ქცევა და ემოციური კეთილდღეობა.