როგორც არავინ პასუხობს საშინელ გაფრთხილებას, ბილი გრძნობს უმწეობის გრძნობას, რაც კიდევ უფრო ხაზს უსვამს გარემოს დაუცველობის თემას. მისი აზრები ცხადყოფს მოქმედების სურვილს, რაც იმაზე მიანიშნებს, რომ პირები უნდა შეიკრიბონ და შეიტანონ ცვლილებები, სანამ გვიან არ არის. ეს მომენტი რეზონანსდება, როგორც ეკოსისტემების მყიფეობის მახსოვრობა და მომავალი თაობებისთვის მათი შენარჩუნების მნიშვნელობა.