თხრობა მიგვითითებს იმაზე, რომ ამ დაუნდობელმა ლტოლვამ დროულად შეიძლება გამოიწვიოს ინდივიდები სიბნელეში, რაც ხაზს უსვამს არსებობის სიმარტივის მხედველობის დაკარგვის საფრთხეებს. დროზე ფოკუსირებით, ადამიანები ხდებიან თავიანთი შეპყრობით, ართულებენ მათ ცხოვრებას და ართმევენ მათ ნამდვილ ბედნიერებას. დორის გამოცდილებით, სიუჟეტი მკითხველს აიძულებს აისახოს დროთან საკუთარი ურთიერთობა და მათი ცხოვრების წესები.