როგორც ახლა ყველაფერი დგას, მწერალი ვიქნები. დარწმუნებული არ ვარ, რომ მე ვიქნები კარგი ან თუნდაც თვითდახმარებული, მაგრამ სანამ ბედის მუქი ცერა თითი მტვერს არ მიბიძგებს და ამბობს: "შენ არაფერი ხარ", მე მწერალი ვიქნები.
(As things stand now, I am going to be a writer. I'm not sure that I'm going to be a good one or even a self-supporting one, but until the dark thumb of fate presses me to the dust and says 'you are nothing', I will be a writer.)
ჰანტერ ს. ტომპსონი გამოხატავს გადაწყვეტილებას, რომ წერს კარიერა წერილობით, მიუხედავად იმისა, რომ გაურკვეველია მისი ნიჭისა და მისგან ცხოვრების შესაძლებლობის შესახებ გაურკვევლობის მიუხედავად. იგი აღიარებს წინ არსებულ გამოწვევებს, მაგრამ რჩება ხელნაკეთობებისადმი ერთგული. მისი გადაწყვეტილება გვიჩვენებს მწერლობისადმი ვნებას, რომელიც შენარჩუნებულია ბედისგან შესაძლო დაბრკოლებებისა და განსჯის მიუხედავად.
ეს განცხადება იძენს მხატვრის ბრძოლის არსს, სადაც ქმნილების მოქმედება მნიშვნელობას იძენს პროფესიული წარმატების მიღმა. ტომპსონი გულისხმობს, რომ მწერალი ყოფნის შინაგანი მნიშვნელობა საკმარისია მის გასაგრძელებლად, რაც ხაზს უსვამს ღრმა რწმენას სიტყვების საშუალებით საკუთარი თავის გამოხატვის მნიშვნელობის შესახებ.