იყავით განთავისუფლებული მწუხარებისგან, არა დაუზიანებლად, როგორც ირაციონალური ცხოველები და არც უგუნური აზროვნების სურვილით, არამედ სათნოების კაცის მსგავსად, როგორც მწუხარების ნუგეშს.
(Be free from grief not through insensibility like the irrational animals, nor through want of thought like the foolish, but like a man of virtue by having reason as the consolation of grief.)
epictetus გვირჩევს, რომ მწუხარებისგან ჭეშმარიტი თავისუფლება არ გვხვდება ცხოველების მსგავსად შეურაცხყოფად, ან უგუნურების მსგავსად ღრმა აზრების თავიდან აცილება. ამის ნაცვლად, იგი ხაზს უსვამს ადამიანის კაცობრიობისა და სათნოების შენარჩუნების მნიშვნელობას. იდეა არის დაპირისპირდეს მწუხარებას მიზეზით და გაგებით, რაც საშუალებას აძლევს ინდივიდებს თავიანთი მწუხარების გააზრებულად ნავიგაცია მოახდინონ, ვიდრე თავიანთი გრძნობების ჩახშობა ან ემოციურად დაბუჟებული გახდნენ.
ეს მიდგომა ხელს უწყობს მწუხარების რაციონალურ პერსპექტივას, მიგვითითებს იმაზე, რომ სიბრძნე და სათნო დასაბუთება შეუძლია მყუდროებას. ეს გულისხმობს, რომ მწუხარების აღიარება, ამასთან, დასაბუთებულ ასახვაში ჩართულობამ შეიძლება გამოიწვიოს მშვიდობის უფრო ღრმა გრძნობა, რაც საშუალებას აძლევს ინდივიდებს თავიანთი ემოციების ჯანსაღი და ღირსეულად დაამუშავონ.