იმიტომ რომ აღარ ვიყავი გაბრაზებული. ჩემ ნაწილს არც კი აინტერესებდა, რომ ის ჩემზე ლაპარაკობდა, რადგან მე მასზე ვიყავი. ეს იყო ადამიანის ბუნება-სხვაგვარად უნდა გაერკვია? ზოგჯერ დაგჭირდათ ჟღერადობის დაფა, და თუ ის, რაც თქვენ გჭირდებათ გამოსაყენებლად, იყო ადამიანი
(Because I wasn't even angry anymore. A part of me didn't even care that he'd been talking about me because I had been about him. That was human nature-how else were you supposed to figure stuff out? Sometimes you needed a sounding board, and if the thing you needed to sound off on was a person…)
მთხრობელი ასახავს რეალიზაციის მომენტს, გულგრილად გრძნობს თავს, ვიდრე გაბრაზებულია სხვის მიერ განხილვის გამო. ეს მიუთითებს ემოციური სიმწიფის დონეზე, სადაც ყურადღება გამახვილებულია სხვისი ქმედებებიდან საკუთარ აზრებსა და გრძნობებზე. შინაგანი კონფლიქტი ზრუნვის შესახებ იმაზე, თუ რას ამბობენ სხვები თქვენს შესახებ და უფრო მეტად აინტერესებთ საკუთარი გამოცდილებით.
ადამიანის ბუნება ხშირად გულისხმობს ერთმანეთის შესახებ აზრების გაზიარებას პერსპექტივის მოსაპოვებლად, ხოლო მთხრობელი აღიარებს ამას, როგორც ურთიერთობების გაგების აუცილებელ ნაწილს. ეს პასაჟი ხაზს უსვამს კომუნიკაციის მნიშვნელობას და იმ როლს, რომელსაც იგი ასრულებს პიროვნულ ზრდაში და თვითგამოვლენისას, ვარაუდობს, რომ სხვებზე ასახვა ზოგჯერ შეიძლება გამოიწვიოს საკუთარი თავის შესახებ უფრო დიდი შეხედულებისამებრ.