ბარბარა კინგსოლვერის "ცხოველთა სიზმრები", ავტორი იკვლევს კონცეფციას, თუ როგორ იბრძვის ჩვენი ქვეცნობიერი, რომ შეინარჩუნოს ტემპი ჩვენი გაღვიძების გამოცდილებით. როდესაც ჩვენ ვიწყებთ თავგადასავლებს ან მოგზაურობას, ჩვენი ოცნებები ხშირად ასახავს სახლის სურვილის გრძნობას, რაც იმაზე მიუთითებს, რომ ჩვენს გონებას დრო სჭირდება ახალ რეალობებთან შესასვლელად. ეს ემოციური გათიშვა ხაზს უსვამს ჩვენი ცნობიერების უნიკალურ ასპექტს, რომელსაც ზოგჯერ შეუძლია სინქრონიზაციის გარეშე.
კინგსოლვერი ამ ფენომენს ადარებს "თვითმფრინავის ჩამორჩენას" ფორმას, სადაც ჩვენს ძილებს წლები სჭირდება ჩვენი ამჟამინდელი მდგომარეობის შერიგებისთვის. შინ დაბრუნებისთანავე, ჩვენი ოცნებები შეიძლება გადახედონ ადგილებს, რომლებიც ჩვენ ერთხელ მოვინახულეთ და მიგვითითებს იმაზე, რომ ჩვენი შინაგანი თავისებურად ამუშავებს ამ გამოცდილებას. მოგზაურობა ძილის გავლით არის შეხსენება იმისა, თუ რამდენად ღრმად აყალიბებს ჩვენი გამოცდილება დროთა განმავლობაში ჩვენს აზრებსა და გრძნობებს.