მაგრამ ძნელია ახსნა, მიტ. ახლა, როდესაც მე ვიტანჯები, უფრო ახლოს ვგრძნობ იმ ადამიანებს, რომლებიც განიცდიან, ვიდრე აქამდე. .. .. მე ვგრძნობ მათ ტკივილს, თითქოს ეს ჩემი იყო. მე არ ვიცი ამ ადამიანებს. მაგრამ - როგორ შემიძლია ამის განთავსება? - მე თითქმის ... მათთვის მიპყრობილი ვარ.

(But it's hard to explain, Mitch. Now that I'm suffering, I feel closer to people who suffer than I ever did before.. ..I feel their anguish as if it were my own. I don't know any of these people. But - how can I put this? - I'm almost... drawn to them.)

Mitch Albom-ის მიერ
(0 მიმოხილვები)

Mitch Albom's "Tuesdays with Morrie" explores deep human connections, particularly through the lens of suffering. პროტაგონისტი, მორი, განიხილავს, თუ როგორ აძლიერებს პირადი გაჭირვება მის თანაგრძნობას სხვების მიმართ ტკივილით. იგი ცხადყოფს, რომ საკუთარი ტანჯვის გამოცდილებამ მას ღრმა გაგება მისცა სხვისი ტკივილის შესახებ, ქმნიდა ემოციურ კავშირს უცხო ადამიანებთანაც კი.

This shift in perspective allows Morrie to feel an instinctive connection to those who are also enduring challenges. მისი სიტყვები ხაზს უსვამს ტანჯვის უნივერსალურ ბუნებას და მიგვითითებს იმაზე, რომ მას შეუძლია ხალხის შეკრება და ხელი შეუწყოს კუთვნილებისა და გაგების გრძნობას, რომელიც გადალახავს ინდივიდუალურ გამოცდილებას.

Stats

კატეგორიები
Author
Votes
0
Page views
12
განახლება
იანვარს 22, 2025

Rate the Quote

დაამატე კომენტარი და მიმოხილვა

მომხმარებლის მიმოხილვები

0 მიმოხილვის საფუძველზე
5 ვარსკვლავი
0
4 ვარსკვლავი
0
3 ვარსკვლავი
0
2 ვარსკვლავი
0
1 ვარსკვლავი
0
დაამატე კომენტარი და მიმოხილვა
ჩვენ არასოდეს გავუზიარებთ თქვენს ელფოსტას სხვას.
იხილეთ მეტი »

Other quotes in Tuesdays with Morrie

იხილეთ მეტი »

Popular quotes

პატარა ქალაქები მეტრონიკებს ჰგავს; ოდნავი ციმციმით, ცემა იცვლება.
Mitch Albom-ის მიერ
აჰა, თუ იტყვით, რომ მეცნიერება საბოლოოდ დაამტკიცებს, რომ ღმერთი არ არსებობს, მე უნდა განსხვავდებოდეს. არ აქვს მნიშვნელობა რამდენად მცირეა ისინი უკან, ტადპოლამდე, ატომამდე, ყოველთვის არის ისეთი რამ, რასაც მათ ვერ ახსნიან, რამაც შექმნა ეს ყველაფერი ძიების ბოლოს. არ აქვს მნიშვნელობა რამდენად ცდილობენ ისინი სხვა გზით წავიდნენ - გააფართოვონ სიცოცხლე, თამაშობდნენ გენებით, კლონირებენ ამას, კლონირებენ, რომ ცხოვრობენ ას ორმოცდაათამდე - რაღაც მომენტში, ცხოვრება დასრულდა. და მერე რა ხდება? როდესაც ცხოვრება მთავრდება? მე ჩამოვჯექი. ხედავ? უკან დაიხია. მან გაიღიმა. როდესაც ბოლომდე მოდიხართ, სწორედ აქ იწყება ღმერთი.
Mitch Albom-ის მიერ
შენ ამბობ, რომ ჩემ ნაცვლად უნდა მოკვდე. მაგრამ დედამიწაზე ყოფნის დროს ხალხი გარდაიცვალა ჩემ ნაცვლად. ეს ხდება ყოველდღე. როდესაც ელვისებური დარტყმა მიაყენებს ერთი წუთის შემდეგ, ან თვითმფრინავი დაეჯახა, რომელიც შეიძლება გქონდეთ. როდესაც თქვენი კოლეგა ავადდება და შენ არა. ვფიქრობთ, ასეთი რამ შემთხვევითი. მაგრამ ამ ყველაფრის ბალანსი არსებობს. ერთი ვიტრაჟი, მეორე იზრდება. დაბადება და სიკვდილი მთლიანობაშია.
Mitch Albom-ის მიერ
ჩემი ცხოვრება არის არაუმეტეს ერთი წვეთი უსაზღვრო ოკეანეში. მაინც რა არის ოკეანე, თუ არა წვეთების სიმრავლე?
David Mitchell-ის მიერ
ნახევრად წაკითხული წიგნი ნახევრად დასრულებული სასიყვარულო ურთიერთობაა.
David Mitchell-ის მიერ
ჩვენი ცხოვრება ჩვენი არ არის. ჩვენ მიჯაჭვულები ვართ სხვებთან, წარსულთან და აწმყოსთან, და ყოველი დანაშაულითა და სიკეთით, ჩვენ ვიბადებით ჩვენს მომავალს.
David Mitchell-ის მიერ
მტვერის გარეშე ხეები გენომირდება ბუზებისა და ფრინველების მოსაგერიებლად; ჩამდგარი ჰაერი ინსექტიციდის სუნი ასდიოდა.
David Mitchell-ის მიერ
იმოგზაურეთ საკმარისად შორს, თქვენ შეხვდებით საკუთარ თავს.
David Mitchell-ის მიერ
ხალხი პონტიფიკატს ამბობს: „თვითმკვლელობა ეგოიზმია“. კარიერული საეკლესიო მსახურები, როგორიცაა პატერი, წინ მიდიან და ცოცხალებზე მშიშარა თავდასხმისკენ მოუწოდებენ. ოუფსი ამტკიცებს ამ კონკრეტულ ხაზს სხვადასხვა მიზეზის გამო: აარიდოს თავი დანაშაულის თითებს, მოახდინოს შთაბეჭდილება აუდიტორიაზე საკუთარი გონებრივი ბოჭკოებით, ბრაზის გამოდევნა ან უბრალოდ იმის გამო, რომ ადამიანს არ აქვს საჭირო ტანჯვა თანაგრძნობისთვის. სიმხდალე არაფერ შუაშია - თვითმკვლელობა დიდ გამბედაობას მოითხოვს. იაპონელებს აქვთ სწორი აზრი. არა, ეგოისტურია ის, რომ მოსთხოვო სხვას გაუძლებს აუტანელ არსებობას, მხოლოდ იმისთვის, რომ ოჯახებს, მეგობრებს და მტრებს ცოტაოდენი სულის ძიების დაზოგვა.
David Mitchell-ის მიერ
ერთი შეხედვით ურთიერთდაკავშირებული მოვლენების შემთხვევითი თანმიმდევრობა.
David Mitchell-ის მიერ