მაგრამ ძნელია ახსნა, მიტ. ახლა, როდესაც მე ვიტანჯები, უფრო ახლოს ვგრძნობ იმ ადამიანებს, რომლებიც განიცდიან, ვიდრე აქამდე. .. .. მე ვგრძნობ მათ ტკივილს, თითქოს ეს ჩემი იყო. მე არ ვიცი ამ ადამიანებს. მაგრამ - როგორ შემიძლია ამის განთავსება? - მე თითქმის ... მათთვის მიპყრობილი ვარ.
(But it's hard to explain, Mitch. Now that I'm suffering, I feel closer to people who suffer than I ever did before.. ..I feel their anguish as if it were my own. I don't know any of these people. But - how can I put this? - I'm almost... drawn to them.)
Mitch Albom's "Tuesdays with Morrie" explores deep human connections, particularly through the lens of suffering. პროტაგონისტი, მორი, განიხილავს, თუ როგორ აძლიერებს პირადი გაჭირვება მის თანაგრძნობას სხვების მიმართ ტკივილით. იგი ცხადყოფს, რომ საკუთარი ტანჯვის გამოცდილებამ მას ღრმა გაგება მისცა სხვისი ტკივილის შესახებ, ქმნიდა ემოციურ კავშირს უცხო ადამიანებთანაც კი.
This shift in perspective allows Morrie to feel an instinctive connection to those who are also enduring challenges. მისი სიტყვები ხაზს უსვამს ტანჯვის უნივერსალურ ბუნებას და მიგვითითებს იმაზე, რომ მას შეუძლია ხალხის შეკრება და ხელი შეუწყოს კუთვნილებისა და გაგების გრძნობას, რომელიც გადალახავს ინდივიდუალურ გამოცდილებას.