ალექსანდრე მაკკალ სმიტის მიერ "კომპლიმენტების ფრთხილად გამოყენებაში", პერსონაჟი იზაბელ დალჰუსი ასახავს სიკეთის მნიშვნელობას და უიღბლო მოქმედებების პოტენციურ შედეგებს. იგი ვარაუდობს, რომ მსახიობობას ნიშნავს, რომ შეიძლება ჰქონდეს ხანგრძლივი ეფექტები, რადგან შეცდომების გამოსწორების შესაძლებლობა შეიძლება გაიაროს მანამ, სანამ მათ შეცდომას გააცნობიერებენ. ეს ემსახურება როგორც შეხსენება, რომ მიუახლოვდეს სხვებს თანაგრძნობით და ყურადღებით იფიქრონ იმაზე, თუ როგორ შეიძლება გავლენა იქონიოს მათმა სიტყვებმა და მოქმედებებმა.

Dalhousie– ს შეხედულებისამებრ ხაზს უსვამს დროის გარდამავალ ბუნებას და ჩვენს ურთიერთქმედებებში გონებაგამძლეობის საჭიროებას. ხაზი გავუსვა იმ მომენტალურ მომენტებს, რომლებშიც შეგვიძლია გამოვხატოთ სიკეთე, თხრობა მკითხველს მოუწოდებს პრიორიტეტული თანაგრძნობა და გაგება, რაც გულისხმობს იმას, რომ უფრო ადვილია სინანულის სინანული, ვიდრე ცვლილებების შეტანა, როდესაც მომენტი დაკარგავს. ეს მწუხარე მესიჯი ეხმიანება უნივერსალურ ჭეშმარიტებას, რომ ჩვენი ურთიერთობების აღზრდა მოითხოვს ცნობიერ ძალისხმევასა და ზრუნვას.