ციტატა ასახავს წინააღმდეგობებს სულთანაში, რაც ხაზს უსვამს მისი ხელმძღვანელობის ერთი შეხედვით ღვთისმოსავი ბუნებას, ხოლო მიუთითებს ფუძემდებლური მორალური დაშლის შესახებ. იგი გვთავაზობს, რომ მმართველებმა შეაფასონ სიმართლის გამოსახულება ღვთის სახელის გამოძახებით, მაგრამ მათი ქმედებები უფრო ღრმა კორუფციას აჩვენებს. ეს ორმაგობა წარმოადგენს შემაშფოთებელ პარადოქს იმ მოქალაქეებისთვის, რომლებიც ყოველდღიურ ცხოვრებაში ამ კონფლიქტურ ფასეულობებში ნავიგაციას ახდენენ.

ნაგუიბ მაჰფუზი, "არაბულ ღამეებსა და დღეებში", იყენებს ამ შერწყმას, რომელიც ასახავს სულთანატში პოლიტიკური და სოციალური ცხოვრების სირთულეებს. იგი ხაზს უსვამს იმას, თუ როგორ ახდენს მოსახლეობის სათნოების ფასადს, რომელიც ახდენს არაკეთილსინდისიერებას და ეთიკურ წარუმატებლობებს. ასეთი თემები ღრმად რეზონანსდება, რაც გამოავლენს ურთიერთქმედებას რწმენასა და პრაქტიკას შორის საზოგადოებაში მოტყუებით ჩამოყალიბებულ საზოგადოებაში.