ბოლოს და ბოლოს, როგორ ვიცით, რომ ორი და ორი ქმნის ოთხს? ან რომ სიმძიმის ძალა მუშაობს? ან რომ წარსული უცვლელია? თუ როგორც წარსული, ისე გარე სამყარო არსებობს მხოლოდ გონებაში, და თუ თავად გონება კონტროლირებადია - მაშინ რა?
(For, after all, how do we know that two and two make four? Or that the force of gravity works? Or that the past is unchangeable? If both the past and the external world exist only in the mind, and if the mind itself is controllable – what then?)
ჯორჯ ორუელის რომანში "1984", ტექსტი იკვლევს რეალობის და ჭეშმარიტების ფუნდამენტურ ბუნებას. იგი ბადებს ღრმა კითხვებს ცოდნის დარწმუნების და აღქმის საიმედოობის შესახებ. მთხრობელი ფიქრობს, თუ როგორ შეგვიძლია ვენდოთ ძირითად ჭეშმარიტებებს, როგორიცაა მათემატიკური განტოლებები ან ფიზიკური კანონების არსებობა, თუ ისინი მხოლოდ ჩვენი გონების პროდუქტია. ეს დაფიქრება მიგვითითებს იმაზე, რომ მსოფლიოს ჩვენი გაგება შეიძლება დამახინჯდეს გარე გავლენებით.
ციტატა ხაზს უსვამს რეალობის შესახებ ჩვენი გაგების სისუსტეს, მიგვითითებს იმაზე, რომ თუ ჩვენი მოგონებები და გარე სამყარო ჩვენი აზრებით არის კონსტრუქციული, მაშინ ჩვენი რწმენა შეიძლება მანიპულირდეს. ეს ქმნის სისულელეების გრძნობას ჭეშმარიტებისა და რეალობის აბსოლუტურ ბუნებასთან დაკავშირებით, რადგან ეს გულისხმობს, რომ თუ გონება კონტროლდება, მაშინ ასე შეიძლება მისი გაგება წარსულისა და ჩვენს გარშემო არსებულ სამყაროზე.