მომეცი ცხელი ნახშირის მბზინავი ნათელი წითელი, მომეცი ემბრიანი სიცხით, ეს არის ჩემი წვერისგან დამზადებული სამკაულები. ჩვენ ვფრინავთ ცეცხლს შორის და არასდროს ვმღერით, რომ კვამლისკენ ვიმსჯელებთ და არასდროს ვსვამთ. ხანძრის საიდუმლოებები, მისი უცნაური ქარი, მისი გაბრაზებები, ჩვენ ეს ყველაფერი ვიცით, რადგან ის ტყეებში ხდება ტყეების მეშვეობით, კანიონებით, ბორცვებითა და ქვევით.
(Give me a hot coal glowing bright red, Give me an ember sizzling with heat, These are the jewels made from my beak. We fly between the flames and never get singed We plunge through the smoke and never cringe. The secrets of fire, its strange winds, its rages, We know it all as it rampages Through forests, through canyons, Up hillsides and down. We track it. We'll find it. Take coals by the pound. We'll yarp in the heart of the hottest flame Then bring back its coals an make them tame. For we are the colliers brave and beyond all We are the owls of the colliering chaw!)
ლექსი ასახავს ბუების თავგადასავლების სულისკვეთებას, რომლებიც მამაცურად მოძრაობენ და აითვისებენ ცეცხლის სიმკვეთრის ფონზე. ისინი აღწერენ ცხელ ქვანახშირებსა და ემბერთა გაუმკლავდნენ მათ უნიკალურ ურთიერთობას ცეცხლთან. ინტენსიური სიცხისა და საშიშროების მიუხედავად, ეს გამბედავი ფრინველები კვამლისა და ცეცხლის თვალყურის დევნებით, რაც აჩვენებს გამძლეობას და მათი გარემოს უშიშარ შეძიებას.
ბუები ამაყობენ თავიანთი ცოდნით ხანძრის საიდუმლოებისა და მისი არაპროგნოზირებადი ხასიათის შესახებ. ისინი თავიანთ როლს ასრულებენ, როგორც "კოლიერს", აქტიურად ეძებენ ქვანახშირს და აითვისებენ მათ ცეცხლს. ეს თამამი დევნა ხაზს უსვამს მათ გამბედაობას და კავშირს ბუნების ელემენტარულ ძალებთან, რაც ხაზს უსვამს ველურში მათი თვითმყოფადობისა და მიზნის მომხიბლავ ასპექტს.