სცენაში, რომელიც ქმნის საძაგელ და საეჭვო ატმოსფეროს, სოიერი აფასებს საშინელ სიტუაციას ადგილზე მისვლიდან მალევე. მისი დაკვირვებები მიუთითებს იმაზე, რომ ადგილი ჰქონდა ძალადობრივ დანაშაულს, რომელსაც იგი აშკარად აღიარებს მკვლელობად. მისი რეაქციის ინტენსივობა იმაზე მეტყველებს, რომ ის გონებრივად ემზადება იმისთვის, რაც შეიძლება მოელოდეს, როდესაც ის უპირისპირდება გარემოს ბნელ ასპექტებს.
ღამის დადგომისას სოიერი ხაზს უსვამს ხილვადობის ნაკლებობას, იყენებს ნათელ და ფერად მეტაფორას იმის გადმოსაცემად, თუ რამდენად ბნელი გახდა. ეს გამოსახულება აძლიერებს საფრთხისა და გაურკვევლობის გრძნობას, ასახავს შემზარავ სიმშვიდეს იმ სცენაზე, რომლის წინაშეც ის დგას. მისი სიტყვები ასახავს ღრმა უხერხულობას, მიანიშნებს იმ მოვლენების სიმძიმეზე, რომლებიც შეიძლება განვითარდეს ამ ჩრდილოვან გარემოში.