პერსონაჟი ასახავს საუბარს მისი ნაწიბურის მნიშვნელობის შესახებ, რომელსაც იგი აღწერს დამაჯერებელი გზით. იგი მიიჩნევს, რომ ტერმინი "ტექსტურირებული" ბევრად უფრო მიმზიდველია, ვიდრე "გლუვი", რაც იმაზე მიანიშნებს, რომ ცხოვრებისეული გამოწვევები სიღრმეში და ინტერესს მატებს. ეს პერსპექტივა ხაზს უსვამს უნიკალურობის მნიშვნელობას და როგორ ჩვენი ნაწიბურები, იქნება ეს ფიზიკური თუ მეტაფორული, თუ ვინ ვართ ჩვენ.
ის ხაზს უსვამს, რომ ნაწიბური სიმბოლოა გამძლეობით, რაც გულისხმობს, რომ იგი წარმოადგენს ძალას უბედურების დაძლევაში. იდეა იმაში მდგომარეობს, რომ ეს გამოცდილება, რომელიც ხშირად უარყოფითად აღიქმება, რეალურად ხელს უწყობს ადამიანის ხასიათს და ზრდას, რაც მათ უფრო დამაჯერებლად აქცევს. ეს ინტერპრეტაცია მკითხველს იწვევს, რომ მოიცავდნენ საკუთარ ნაკლოვანებებს, როგორც გადარჩენისა და სიძლიერის ნიშნები.