მისი ხმა მკვეთრი გახდა, რადგან მისი სული შეაჩერა და მან შეწყვიტა დიდი წონის ინსტინქტური, ყოვლისმომცველი ფილმი, თითქმის აბსოლუტური ინერცია, მასზე დასახლდა.
(Her voice had become sharp with overtones of bleakness as her soul congealed and she ceased to move, as the instinctive, omnipresent film of great weight, of an almost absolute inertia, settled over her.)
ციტატა აღწერს ღრმა გადასვლას პერსონაჟში, სადაც მისი ხმა აძლიერებს, რაც ასახავს სასოწარკვეთილების ღრმა გრძნობას. ეს ცვლა მიუთითებს მნიშვნელოვან ემოციურ ტვირთზე, რაც იმაზე მიგვითითებს, რომ მისი სული გამკვრივებულია, რაც იწვევს სტაგნაციისა და უიმედობის მდგომარეობას. მისი სულის კონგალიზაციის გამოსახულებები ხატავს ნათელ სურათს იმის შესახებ, რომ ადამიანი კარგავს სიცოცხლისუნარიანობას და ხდება საკუთარი ემოციური სიმძიმის ხაფანგში.
"აბსოლუტური ინერციის" ხსენება გულისხმობს ბრძოლას არსებობის უზარმაზარი წონის წინააღმდეგ, რაც იმაზე მიუთითებს, რომ მან მიაღწია იმ წერტილს, სადაც მოძრაობა და მოქმედება შეუძლებელია. ეს მომენტი ხაზს უსვამს ემოციური არეულობის გავლენას ადამიანის არსებაზე, რაც იმაზე მიგვითითებს, რომ პერსონაჟი მათი გარემოებებით არის გადაფარებული, უძრაობის თვალსაზრისით. ავტორის სიტყვების არჩევა იწვევს გაპარტახების ძლიერ გრძნობას და სააგენტოს დაკარგვას.