ეს ციტატა იპყრობს პარადოქსს, თუ როგორ შეიძლება ტკივილი იყოს ტირილი დახმარებისთვის. ეს მიგვითითებს იმაზე, რომ სხვების დაზიანების მოქმედება შეიძლება იყოს ჩვენი საკუთარი შინაგანი ბრძოლების ანარეკლი და სიყვარულის სურვილები, რაც ხაზს უსვამს თანაგრძნობისა და თანაგრძნობის მნიშვნელობას. ამის აღიარებით, ჩვენ შეგვიძლია დავიწყოთ ჩვენი ემოციური ჭრილობების ჯანმრთელი გზით მოგვარება, განკურნების განვითარება, ვიდრე დააზარალებს ციკლები.