ერთხელ გადავიღე ფილმი, რომელშიც მგლები დამდევდნენ. მე მქონდა სცენა, როდესაც შეკვრის ალფა დახტა ჩემი მანქანის კაპოტზე და მიყურებდა საქარე მინიდან. არასოდეს დამავიწყდება ამ თვალებში ჩახედვა; ეს არ იყო ძაღლი - არც მკაცრი, ცუდ ძაღლი - არა, ეს იყო მგელი.
(I once did a film in which I was being chased by wolves. I had a scene where the Alpha of the pack leapt on the hood of my car and stared me down through the windshield. I will never forget staring into those eyes; this wasn't a dog - not even a tough, bad-ass dog - no, this was a wolf.)
---ვ. ერლ ბრაუნი --- ციტატა ნათლად ასახავს ადამიანის ველურ ბუნებასთან შეხვედრების პირველყოფილ ინტენსივობას. მგლის გამოსახულება, რომელიც დიდი ხნის განმავლობაში სიმბოლოა როგორც საფრთხის, ასევე დიდებულების, ხაზს უსვამს ცხოველის ნედლეულ ძალას და არაპროგნოზირებადობას. ის ასევე ემსახურება როგორც მეტაფორას დიდი გამოწვევების წინაშე და ბუნების ველური სულის პატივისცემის მნიშვნელობა. ასეთი გამოცდილება წარუშლელ კვალს ტოვებს მეხსიერებაში, გვახსენებს ჩვენს ადგილს ეკოსისტემაში და ველური ბუნების შიშის მომგვრელი სილამაზე. ბრაუნის თხრობა იწვევს დაფიქრებას იმის შესახებ, თუ როგორ შეიძლება იყოს ბუნებასთან შეხვედრები ღრმად დასამახსოვრებელი და გარდამტეხი, რაც იწვევს როგორც შიშს, ასევე აღტაცებას.
