მახსოვს, პატარა მოახლე ოთახის ფანჯარას ვუყურებდი, სადაც ჩვენ დავაყენეს, გზად პალიზადების შუქებს ვუყურებდით და იქ ფიქრობდნენ! იქ არის! იქ არის ნიუ - იორკი, ეს მშვენიერი ქალაქი, ოდესმე იქ წავალ იქ ცხოვრებას. ნიუ-იორკში რომ ვიყავი, ნამდვილი ადგილი, ნიუ-იორკის იდეა ისეთი მშვენიერი აღმოვაჩინე ჯერ არ მიშველა მონახულება. ოზში მხოლოდ მოსაფიქრებლად მოვედი, კარგი, შენ არ ცხოვრობ ოზში,
(I remember looking out the window of the little maid's room where we had been installed, seeing the lights of the Palisades across the way, and thinking, There! There it is! There's New York, this wonderful city, I'll go live there someday. Even being in New York, the actual place, I found the idea of New York so wonderful that I could only imagine it as some other place, greater than any place that would let me sleep in it--a distant constellation of lights I had not yet been allowed to visit. I had arrived in Oz only to think, Well, you don't LIVE in Oz, do you?)
(I remember looking out the window of the little maid's room where we had been installed, seeing the lights of the Palisades across the way, and thinking, There! There it is! There's New York, this wonderful city, I'll go live there someday. Even being in New York, the actual place, I found the idea of New York so wonderful that I could only imagine it as some other place, greater than any place that would let me sleep in it--a distant constellation of lights I had not yet been allowed to visit. I had arrived in Oz only to think, Well, you don't LIVE in Oz, do you?)
(0
მიმოხილვები)
ავტორი ასახავს ნიუ - იორკის ბავშვობის ოცნებაზე, იხსენებს იმ მომენტს, როდესაც მან პატარა ოთახიდან გაიხედა და დაინახა ქალაქის შუქები. ამ მხედველობამ მას საოცრება და იმედით შეავსო და შთააგონა, რომ იფიქრა, რომ ერთ დღეს ის იქ იცხოვრებდა. იმის ნაცვლად, რომ ქალაქს ხელშესახები რეალობად დაენახა, მან იგი განიხილა, როგორც შორეულ და დიდებულ ადგილად, რომელიც იმ დროს მიუწვდომელი ჩანდა, ისევე როგორც თანავარსკვლავედი, რომელიც მიუწვდომელი იყო.
მაშინაც კი, როდესაც ის საბოლოოდ ნიუ - იორკში ჩავიდა, ქალაქის არსმა გადააჭარბა მის მოლოდინს. იგი გამოცდილებას ასრულებს ჯადოსნურ ქვეყანაში ჩასვლას, მაგრამ მაინც იგრძნო განცალკევების გრძნობა, თითქოს ის მხოლოდ ოცნებას სტუმრობდა. ეს ასახავს მისთვის ნიუ - იორკის ღრმა სიფხიზლეს, რაც სიმბოლოა როგორც მისწრაფებაზე, ასევე მოუხერხებელ სამოთხეში, რომელიც უფრო ფანტაზიად გრძნობდა თავს, ვიდრე ყოველდღიურ რეალობას.
კატეგორიები
Book
Author
Votes
0
0
Page views
370
370
განახლება
იანვარს 23, 2025
იანვარს 23, 2025
მოხსენება
შეატყობინეთ პრობლემის შესახებ
შეატყობინეთ პრობლემის შესახებ
Rate the Quote
დაამატე კომენტარი და მიმოხილვა
მომხმარებლის მიმოხილვები
0 მიმოხილვის საფუძველზე
ჯერ არ არის დამატებული მიმოხილვები.
კომენტარები არ იქნება დამტკიცებული გამოქვეყნებისთვის, თუ ისინი არის სპამი, შეურაცხმყოფელი, უსასყიდლო თემა, იყენებენ უხამსობას, შეიცავს პირად თავდასხმას ან რაიმე სახის სიძულვილს უწყობს ხელს.
იხილეთ მეტი »
Other quotes in Through the Children's Gate: A Home in New York
იხილეთ მეტი »
Other quotes in წიგნის ციტატა
იხილეთ მეტი »
Popular quotes
ტაფი. ის ფიქრობს ტაფზე. იგი ფიქრობს, რომ ახლა მისი კბილები ამოიღებდა, მაგრამ ის მაინც ჭამდა მას, თუ ეს გულისხმობდა მასთან ერთად ჭამას.
Mitch Albom
ჩვენი ადამიანის მთელი ძალისხმევა ასეა, მან აისახა და ეს მხოლოდ იმიტომ ხდება, რომ ჩვენ ძალიან უმეცარი ვართ ამის გაცნობიერება, ან ძალიან დავიწყებული ვართ ამის გახსენება, რომ ჩვენ გვაქვს ნდობა, რომ ავაშენოთ ისეთი რამ, რაც გაგრძელდება.
Alexander McCall Smith
ფულის ღირებულება სუბიექტურია, ასაკის მიხედვით. ერთი წლის ასაკში, ერთი მრავლდება ფაქტობრივი თანხით 145,000-ით, ერთი ფუნტის გაკეთება, როგორც ჩანს, 145,000 ფუნტი ჰგავს ერთწლიან ასაკს. შვიდზე - ბერტის ასაკი - მულტიპლიკატორი 24 წლისაა, ასე რომ, ხუთი ფუნტი, როგორც ჩანს, 120 ფუნტი. ოცდაოთხი წლის ასაკში, ხუთი ფუნტი ხუთი ფუნტია; ორმოცდახუთი საათზე იგი 5 -ით იყოფა, ისე, რომ როგორც ჩანს, ერთი ფუნტი და ერთი
Alexander McCall Smith
სინამდვილეში, არცერთმა ჩვენგანმა არ იცის, როგორ მოახერხა მან პირველ რიგში თავისი LLB- ის მიღება. იქნებ ისინი ამ დღეებში კანონის ხარისხს აყენებენ სიმინდის ყუთებში.
Alexander McCall Smith
აჰა, თუ იტყვით, რომ მეცნიერება საბოლოოდ დაამტკიცებს, რომ ღმერთი არ არსებობს, მე უნდა განსხვავდებოდეს. არ აქვს მნიშვნელობა რამდენად მცირეა ისინი უკან, ტადპოლამდე, ატომამდე, ყოველთვის არის ისეთი რამ, რასაც მათ ვერ ახსნიან, რამაც შექმნა ეს ყველაფერი ძიების ბოლოს.
არ აქვს მნიშვნელობა რამდენად ცდილობენ ისინი სხვა გზით წავიდნენ - გააფართოვონ სიცოცხლე, თამაშობდნენ გენებით, კლონირებენ ამას, კლონირებენ, რომ ცხოვრობენ ას ორმოცდაათამდე - რაღაც მომენტში, ცხოვრება დასრულდა. და მერე რა ხდება? როდესაც ცხოვრება მთავრდება?
მე ჩამოვჯექი.
ხედავ?
უკან დაიხია. მან გაიღიმა.
როდესაც ბოლომდე მოდიხართ, სწორედ აქ იწყება ღმერთი.
Mitch Albom
პატარა ქალაქები მეტრონიკებს ჰგავს; ოდნავი ციმციმით, ცემა იცვლება.
Mitch Albom
შენ ამბობ, რომ ჩემ ნაცვლად უნდა მოკვდე. მაგრამ დედამიწაზე ყოფნის დროს ხალხი გარდაიცვალა ჩემ ნაცვლად. ეს ხდება ყოველდღე. როდესაც ელვისებური დარტყმა მიაყენებს ერთი წუთის შემდეგ, ან თვითმფრინავი დაეჯახა, რომელიც შეიძლება გქონდეთ. როდესაც თქვენი კოლეგა ავადდება და შენ არა. ვფიქრობთ, ასეთი რამ შემთხვევითი. მაგრამ ამ ყველაფრის ბალანსი არსებობს. ერთი ვიტრაჟი, მეორე იზრდება. დაბადება და სიკვდილი მთლიანობაშია.
Mitch Albom
წითელი ლომი იყო ოთხფეხა ბარი, რომელსაც აქვს მუჭა დაბალ შრომის შვილები, რომლებიც ისე გამოიყურებოდნენ, თითქოს ისინი შეიძლება ერთმანეთთან იყოს დაკავშირებული ძველი აღთქმის მიერ იმედგაცრუებული გზებით.
Sebastian Faulks
ამდენი სიცოცხლე მივიღებთ დაბადებასა და სიკვდილს შორის. ცხოვრება რომ იყოს ბავშვი. სიცოცხლე ასაკთან ერთად. სიცოცხლე მოხეტიალე, მოაგვაროს, შეყვარდეს, მშობლები, შეამოწმონ ჩვენი დაპირება, გააცნობიერონ ჩვენი სიკვდილიანობა და, ზოგიერთ იღბლიან შემთხვევებში, ამ რეალიზაციის შემდეგ რამის გაკეთება.
Mitch Albom
მაგრამ მელნის ფუნჯი, მისი აზრით, არის ჩონჩხის გასაღები პატიმრის გონებისთვის.
David Mitchell